Czym jest Agile
O rugby będzie później.
Na razie wyobraź sobie, że właśnie zamówiłeś danie w restauracji. Przyszedłeś tam, będąc naprawdę głodny.
Danie główne będzie gotowe dopiero za pół godziny, ale po pięciu minutach dostajesz smaczną i dość sporą przystawkę.
Możesz nią zaspokoić swój największy głód i oczekiwanie na danie główne jest już przyjemniejsze.
Kelner podając Ci przystawkę, dał Ci produkt, który działa – zaspokaja Twój głód.
Właśnie został Ci dostarczony mały przyrost produktu, którym jest pełne danie.
To, co opisałem powyżej to jedno z działań wyciągniętych z filozofii Agile.
Co to takiego to Agile?
Agile to jedno z podejść do zarządzania projektami. W głównej mierze odnosi się do sposobu wytwarzania oprogramowania w branży IT, a jego głównym zamierzeniem jest dostarczanie klientom korzyści jak najszybciej i przy jak najmniejszej liczbie problemów.
Brzmi górnolotnie, ale jest jak najbardziej wykonywalne. Zakłada ono, że dążymy do tego, żeby:
- wykonywać sensowną pracę,
- mieć sprzyjające środowisko,
- pracować w przyjazny sposób dla zespołu i klienta.
Proste, oszczędzające czas i nerwy zespołu oraz klienta, który widzi, jak jego produkt jest budowany i może w każdej chwili podjąć decyzję o kierunku jego rozwoju.
Historia Agile – Twórcy, manifest
Hej! A kto to w ogóle wymyślił?
Agile tak naprawdę funkcjonował od dawna w firmach zajmujących się oprogramowaniem. Jednak w dniach 11-13 lutego 2001 w Snowbird w stanie Utah spotkało się 17 inżynierów, którzy po wielogodzinnych rozmowach stworzyli niezwykle prostą instrukcję jak pracować zwinnie, czyli słynny “Manifest Agile”. Jego polskie tłumaczenie brzmi następująco:
“Odkrywamy nowe metody programowania dzięki praktyce w programowaniu i wspieraniu w nim innych.
W wyniku naszej pracy zaczęliśmy bardziej cenić:
Ludzi i interakcje od procesów i narzędzi.
Działające oprogramowanie od szczegółowej dokumentacji
Współpracę z klientem od negocjacji umów
Reagowanie na zmiany od realizacji założonego planu.
Oznacza to, że elementy wypisane po prawej są wartościowe,
ale większą wartość mają dla nas te, które wypisano po lewej.”
Główne założenia działania zwinnego
Oprócz manifestu Agile powstały także główne założenia działania zwinnego w organizacji. Brzmią one mniej więcej tak:
- Najważniejsze jest zadowolenie klienta. Osiągamy je dzięki wczesnemu i ciągłemu wdrażaniu wartościowego produktu.
- Trzeba być gotowym na zmiany założeń i wymagań dotyczących produktu na każdym etapie jego rozwoju.
- Działający produkt lub jego część dostarczamy klientowi jak najczęściej. Sugerowane są odstępy kilkutygodniowe.
- Zespoły zajmujące się częścią biznesową produktu oraz jego wykonaniem mają ze sobą ściśle współpracować każdego dnia trwania projektu.
- Szukaj ludzi zmotywowanych do stworzenia produktu. Daj im pełne wsparcie i zaufaj, że wykonają swoje zadanie.
- Rozmawiaj z członkami zespołu twarzą w twarz. To najefektywniejszy i najwydajniejszy sposób przekazywania informacji.
- Mierz postęp, dostarczając w pełni działający fragment produktu.
- Podejście zwinnego umożliwia zrównoważony rozwój produktu. Oznacza to, że wszyscy zainteresowani, sponsorzy, twórcy i użytkownicy powinni być w stanie utrzymać równe tempo pracy.
- Skupienie na technicznej doskonałości i dobrym projektowaniu produktu zwiększa zwinność.
- Liczy się prostota, minimalizowanie ilości pracy do wykonania jest kluczowe.
- Najlepsze rozwiązania wychodzą od zespołów samowystarczalnych i samoorganizujących się.
- Zespół ma za zadanie analizować swoją wydajność i możliwości jej poprawy w regularnych odstępach czasowych. Następnie wdraża ulepszenia na podstawie wyciągniętych wniosków.
Te proste zasady zostały wprowadzone w pracy wielu zespołów programistycznych na całym świecie. Każdy zespół używa ich na swój sposób i jednocześnie każdy z nich dąży do bycia jak najskuteczniejszym.
Dzisiaj filozofia Agile jest tak popularna, że zaczyna wychodzić poza branżę IT.
Zastosowanie i zalety Agile
Czy zawsze warto skorzystać z podejścia zwinnego?
Nie.
Sam prowadząc firmę, w której produkt:
- jest dostarczany do klienta dość szybko,
- nie da się go podzielić na mniejsze i działające wersje,
- nie ma możliwości, aby jego końcowy wygląd różnił się od zaplanowanego (zgodność z prawem i wytycznymi)
stosowałem tylko niektóre elementy podejścia zwinnego wplatając je do tzw. “waterfalla” czyli podejścia kaskadowego, w którym trzeba wykonać kolejne kroki w celu osiągnięcia produktu końcowego.
Natomiast jeśli ani Ty, ani Twój klient nie wiecie, jak dokładnie będzie wyglądał produkt końcowy to podejście jest jak najbardziej wskazane.
Tutaj klient staje się w pewnym sensie częścią zespołu wytwarzającego produkt.
Znowu poproszę Cię o użycie wyobraźni.
Przykład
Jesteś w tej samej restauracji i zjadłeś już przystawkę, Twój głód zmalał na tyle, że jesteś w stanie spokojnie myśleć.
Kelner zaprasza Cię do stoiska, przy którym za szybą kucharz przyrządza właśnie Twoje danie główne, jednocześnie rozmawiając z Tobą. Możesz zdać się całkowicie na wizję kucharza co do Twojego dania, a możesz też zdecydować czy dać więcej pomidorów, czy może w ogóle zmienić sos w Twoim makaronie na grzybowy?
Czujesz się zaopiekowany i dostajesz dokładnie ten produkt, którego chcesz.
Wróćmy z przerwy obiadowej do biura, w którym czeka na Ciebie zespół, zajmujący się marketingiem. Ustalali właśnie, którą wersję reklamy nowego modelu ubrań wypuścić w świat. Czekali na Twoją decyzję już od dwóch dni, kiedy Ty byłeś w delegacji. Dlaczego czekali, skoro mogli w tym czasie przetestować każdą wersję i przyjść do Ciebie z gotowymi wynikami, która z reklam sprzedaje najlepiej. W podejściu Agile zespół może i chce samodzielnie podejmować decyzje. Zespół jest samowystarczalny i nie potrzebuje sprawowania nad nim ścisłej kontroli. Mogli zaoszczędzić dwa dni, pracując w podejściu zwinnym.
Co więcej, usprawnianie reklamy, zawężanie jej do docelowej grupy odbiorców, co skutkowałoby ograniczeniem jej kosztów, również należałoby do zadań i decyzji samego zespołu.
Twoją rolą byłoby pilnowanie, żeby zespół dogadywał się między sobą i wspólnie podejmował decyzje rozwijające produkt.
Zostańmy przy produkcji ubrań. Dostajecie reklamacje dotyczące jednego z modeli spodni. Jest potrzeba wprowadzenia zmiany w ich kroju. Twój zespół sam szuka rozwiązania problemu, testuje i wprowadza zmiany na produkcji.
To tylko kilka z możliwych zastosowań podejścia zwinnego. Mam nadzieję, że będę mógł opisać więcej i bardziej szczegółowo w przyszłych artykułach.
Wady Agile
Podejście zwinne ma sporo zalet, ale ma też wady:
- Wprowadzenie Agile wymaga zespołu, który jest doświadczony i samowystarczalny. To oznacza, że zespół ma wszystkie kompetencje do wytworzenia produktu.
W przypadku tworzenia ubrań musimy mieć w zespole osoby zajmujące się: projektowaniem, krojeniem, szyciem, zakupami, marketingiem itp.
- Potrzeby klientów zmieniają się w czasie. Podczas tworzenia produktu klient może całkowicie zmienić jego wizję. To, co może być zaletą, może stać się również wadą podejścia zwinnego.
- Uboga dokumentacja projektu. W Agile zaleca się, żeby dokumentacja zajmowała maksymalnie kilka stron. Nie pozwala to na wpisanie tam wszystkich szczegółów.
- Niezrozumienie przez klienta. Trudność w przekonaniu go do rozpoczęcia pracy bez obietnicy jak będzie dokładnie wyglądał końcowy produkt.
Jak to zrobić, żeby działało?
Wszystko pięknie? Pozostaje pytanie, jak to wszystko wdrożyć w organizacji w zespole. Tu z pomocą przychodzi gra w rugby.
Wiesz, co oznacza angielskie słowo “scrum”? W polskim tłumaczeniu jest to młyn, czyli taka uporządkowana formacja zawodników, używana do wznowienia gry. Zawodnicy grający w ataku ustawiają się z założonymi rękami i głowami w dół, i napierają na podobnie ustawioną grupę przeciwnika. Piłka zostaje wrzucona do tego młyna, a gracze próbują ją przejąć, kopiąc ją do tyłu w swoją stronę boiska.
Scrum to zestaw reguł spisany przez Kena Schwabera i Jeffa Sutherlanda. Funkcjonująca obecnie prosta broszura o nazwie “scrum guide” jest świetnym opisem, czym jest to narzędzie.
Nie jest to jedyne narzędzie pomagające osiągnąć zwinność Twojego zespołu, ale jest najbardziej popularne i przede wszystkim działa.
Sam nie jestem szczególnie ortodoksyjnie nastawiony do niego, jednak uważam, że dobre poznanie go pozwala w dalszym procesie uzwinniania zespołu korzystać z niego na Twój własny sposób.
Shu Ha Ri
W japońskich sztukach walki znane jest stopniowanie zaawansowania Shu Ha Ri.
Shu to słuchanie. Jest to etap nauki, w którym główny nacisk kładziemy na dokładne powtarzanie, naukę technik i reguł.
Ha to etap nabierania samodzielności. Wymaga zrozumienia zasad i eksperymentowania.
Ri to odejście od nauczyciela. Tutaj doskonale rozumiesz zasady, ale masz na tyle duże doświadczenie, że możesz tworzyć własne reguły i techniki.
Jeśli jesteśmy na początku drogi. Korzystajmy z Shu. Podążajmy za dokładnymi instrukcjami, poznajmy je i dopiero później zdecydujmy, co pasuje do naszego zespołu.
Tyle na dzisiaj.
Bardzo ogólnie przeszliśmy razem przez zagadnienia dotyczące Agile. Podsumujmy je dla lepszego zrozumienia:
- Definicja Agile
- Historia i Manifest Agile
- Gdzie można zastosować podejście zwinne – przykłady.
- Wady podejścia zwinnego, czyli dlaczego nie zawsze da się i nie zawsze powinno się je stosować.
- Wstęp do scruma jako narzędzia pozwalającego wprowadzić zwinność do Twojego zespołu.
Chcesz dowiadywać się więcej o dobrych praktykach w rozwijaniu Twojego zespołu i sprawianiu, aby był on samowystarczalny? Obserwuj tego bloga i przede wszystkim zapisz się na newsletter!
Powiadomię Cię w nim o nowych wpisach, a także podrzucę kilka wskazówek bezpośrednio na Twoją skrzynkę.
